Jakie są warunki uznania za obywatela RP?

Obcokrajowcy, którzy legalnie przebywają w Polsce od dłuższego czasu, mają prawo ubiegać się o uznanie za obywatela Rzeczpospolitej. Jakie warunki musi spełnić cudzoziemiec, aby uzyskać ten status? Czy do uznania za obywatela RP wymagana jest znajomość języka polskiego? Wyjaśniamy.

Długość legalnego pobytu na terytorium Polski

Jednym z podstawowych warunków uznania cudzoziemca za obywatela RP jest długość jego pobytu na terytorium Polski. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim istnieje kilka sposobów na uzyskanie tego statusu w zależności od indywidualnej sytuacji obcokrajowca. Podstawowym warunkiem jest co najmniej 3 lata przebywania na terytorium kraju na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub karty rezydenta Unii Europejskiej. W tym czasie wnioskodawca musi rzeczywiście mieszkać w Polsce i nie może przebywać poza granicami kraju przez dłuższy czas.

W przypadku cudzoziemców, którzy pozostają w związku małżeńskim z obywatelem polskim od co najmniej 3 lat, okres wymaganego przebywania w kraju wynosi 2 lata, pod warunkiem posiadania zezwolenia na pobyt stały. Takie rozwiązanie ułatwia proces uznania za obywatela RP, które chcą na stałe budować swoje życie w Polsce. Uchodźcy również mogą ubiegać się o nadanie tego statusu po dwuletnim nieprzerwanym pobycie na terytorium Polski. Natomiast dla cudzoziemców, którzy legalnie przebywają w kraju od 10 lat, przewidziana jest możliwość uzyskania obywatelstwa, jeśli posiadają oni pozwolenie na pobyt stały lub kartę rezydenta długoterminowego UE.

Posiadanie stałego źródła dochodu i miejsca zamieszkania

Każda osoba ubiegająca się o uznanie za obywatela RP musi wykazać, że posiada stabilne i legalne źródło utrzymania. Dochód powinien być wystarczający do samodzielnego życia i pokrywania kosztów związanych z mieszkaniem, jedzeniem, opieką zdrowotną i innymi podstawowymi potrzebami. Do dokumentów potwierdzających posiadanie przez obcokrajowca stałego źródła dochodu należą m.in.:

• umowa o pracę, umowa cywilnoprawna lub zaświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej;
• decyzja o przyznaniu renty lub emerytury;
• zaświadczenie o uzyskiwaniu zarobków z innych źródeł (np. z inwestycji, oszczędności).

Oprócz dochodu cudzoziemiec musi posiadać tytuł prawny do zajmowanego lokalu. Może to być akt własności mieszkania lub domu, umowa najmu albo użyczenia, a także inny dokument potwierdzający prawo do korzystania z nieruchomości.

Znajomość języka polskiego

Bardzo ważnym kryterium uznania za obywatela Polski jest znajomość języka polskiego. Cudzoziemiec ubiegający się o ten status musi udowodnić, że potrafi się nim posługiwać na poziomie co najmniej B1, co oznacza umiejętność swobodnej komunikacji w codziennych sytuacjach. Potwierdzenie znajomości języka polskiego następuje poprzez przedstawienie jednego z dokumentów:

• certyfikatu znajomości języka polskiego wydanego przez Państwową Komisję ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego;
• świadectwa ukończenia szkoły podstawowej, średniej lub wyższej w Polsce;
• dyplomu ukończenia studiów wyższych na uczelni polskiej, jeśli program był prowadzony w języku polskim.

Osoby pobierające edukację w języku polskim nie muszą przedstawiać dodatkowego certyfikatu. Jednak cudzoziemcy, którzy nie ukończyli szkoły w Polsce, powinni zdać egzamin państwowy z języka polskiego.

Obcokrajowiec może zostać uznany za obywatela RP jeśli mieszka w Polsce przez określony czas. Warto jednak podkreślić, że przebywanie na terenie kraju musi być potwierdzone posiadaniem karty stałego pobytu. Cudzoziemiec powinien także swobodnie porozumiewać się w języku polskim.